یکی از جوانان موفق گرافیست این دوره خود را اینگونه معرفی کرد: من، صابر شیخ رضایی هستم، متولد 1364 و دانشجوی رشته گرافیک که دهمین دوسالانه جهانی پوستر تقریبا شصت و هفتمین مسابقه ملی و بین المللی است که شرکت می کنم و بیست و ششمین جایزه ام را از این دوره دریافت کردم.
به گزارش رجانیوز به نقل از برنا این گرافیست جوان گفت: سال گذشته در بخش پوستر "عدالت و امید" دوم، در جشنواره پوستر پایداری هم اول، در بخش پوستر جشنواره هنر جوان سوم شدم. البته هنر جوان در دوره قبلتر از آن هم در بخش پوستر دوم شده بودم. و "هنر المپیک" جشنواره بین المللی بود که آکادمیک ملی المپیک برگزار کننده آن بود در بخش پوستر مقام دوم را کسب کردم و بساری از رتبه های دیگر که در این فرصت نمی گنجد.
این هنرمند جوان در مورد حضورش در دهمین دوسالانه پوستر تهران گفت: در این نمایشگاه 3 اثر داشتم که در بخش اصلی این جشنواره دو پوستر با سفارش دهنده و چاپ شده ارائه کرده بودم و در نمایشگاه به نمایش در آمده است و یکی هم در بخش موضوعی داشتم که لوح تقدیر گرفت.
این گرافیست برتر در خصوص سطح کیفی این دو دوسالانه ها گفت: مسلما دوسالانه پوستر تهران از سطح کیفی بالاتری برخوردار است. چرایی آن کاملا مشخص است. در دوسالانه پوستر تهران، 70 درصد آثار خارجی و آن هم آثار خوب آنها بود و نه حتی متوسط. خیلی از آنها صاحب کرسی در دانشگاه های آموزش دیزاین و تصویر در دنیا هستند. مثلا زبروسکی که تصویر سازی اش بسیار معروف است و پوسترش در این دوره جایزه گرفت و یا هنرمندان بزرگی از سوئیس و لهستان که در پوستر و دیزاین پیشتاز دیگر کشورها هستند. همچنین به تازگی چین و تایوان در اجراهای فضای گرافیکی خوب عمل کرده اند و به واقع می توان گفت اژدهای خفته بیدار شده است. هنرمندان ژاپنی هم که در سطح بسیار بالایی حضور دارند.
این جوان هنرمند و فعال در خصوص حواشی پدید آمده در مورد دوسالانه پوستر تهران هم گفت: با شرکت در این جشنواره خیلی ها، ازجمله اساتید و هم هم سنی های خودم گفتند که این دوسالنه تحریم شده است و اینکه چرا شرکت کرده ام. خیلی جالب است که به موازات همین جشنواره پوستر جهان اسلام (دوسالانه گرافیک جهان اسلام) نیز برپاشد که اکثرا به خاطر به قول خودشان تحریم، آثارشان را به آنجا ارائه دادند اما من بنا به دلایل خودم هم در آنجا شرکت کردم و هم در دوسالانه پوستر.
صابر در ادامه تصریح کرد: من خودم عضو انجمن نیستم برای همین با صراحت صحبت می کنم و سرم را بالا می گیرم و اعلام می کنم که عضو انجمن نیستم. پس اگر منافع انجمن در خطر است، من عضو نیستم و منفعتی نداشتم. هر جایی که شرکت کنم دنبال علاقه و هنر بودم.
وی تصریح کرد: من سوالی می پرسم: دوسالانه پوستر جهان اسلام (گرافیک جهان اسلام) زیر نظر کدام دولت برگزار شد؟ دولت آمریکا و یا دولت های دیگر؟ نه! زیر نظر دولت آقای دکتر احمدی نژاد برگزار شد. درست است که رئیس فرهنگستان هنر موسوی است اما خودمان را گول نزنیم. چه جشنواره دوسالانه پوستر تهران و چه جشنواره پوستر جهان اسلام هر دو زیر نظر یک دولت برگزار شد. ما اگر ادعا می کنیم که با دولت مشکل داریم و اگر این جا شرکت نمی کنیم، در جشنواره جهان اسلام هم نباید شرکت کنیم و اگر قبول داریم پس این جوسازی ها برای چیست؟ در این موقعیت که منافع مادی برای عده ای از اعضای اصناف وجود دارد. عده ای خط و نشان کشیدند.
شیخ رضایی افزود: کشور ما مثل همه کشورها نقص هایی دارد. بحث هایی پیرامون اینکه اگر فلانی آمد همه چیز خوب بود ولی حالا که فلانی آمده همه چیز بد است. این نقص ها همیشه بوده و هست. اما مسئله اینکه در همه بخش های هنر سینمای ادبیات، موسیقی آنقدر سیاست زده است که هنر در آن میان شهید شده است و هنرمندان به گرایشات سیاسی روی آورده اند.
وی ادامه داد: در گرافیک نیز این قضیه به شدت دیده می شود. یکسری از افراد به سن و سالی رسیده اند، یکسری از اساتید دانشگاه ها که روابط خود را با ارگان های سیاسی برقرار و حفظ کرده اند، فعالیت هایی انجام دادند، سفارش انتخاباتی را هم گرفتند، پول های آنچنانی نیز بابت کارهایشان به آنها دادند. در هر مناسبت هم سودهای خود را بردند. اما مسئله این است که طیف جوانی که خواستند بالا بیایند، گفتند نه دیگه الان کار نکنید چون سیاست از همه چیز مهمتر است. مملکت الان در مقابل هنر قرار دارد. چرا این طور است؟ بگذارند ما فعالیت کنیم و خودشان به سمت سیاست بازی بروند. بی ادبی است که بگویم، اما جالب اینجاست که وقتی باد هر طرف که می وزد عده ای به همان سمت خم می شوند. باد پول بیشتر!
وی افزود: من معتقدم اگر دولت به همان کسانی که مثلا از آن خوششان نمی آید بگوید من به شما پول می دهم و برای یک پروژه ملی همگی پوستر طراحی کنید و پول مجانی درو کنید، همه می آیند و می گویند ایول، دمت گرم، تا حالا کجا بودی ندیدمت؟!
وی گفت: اگر به جوانهایی هم بها بدهند همان جوان ها و شاگردان خودشان است که خیلی محدودند که کارهایشان کپی درجه 2و 3 کارهای خارجی هاست. نیاز به اسم آوردن نیست. اما وقتی می خواهند به جوان ها اهمیت دهند یکسری از کسانی را می آوردند که 7-8 سال است که در طول برگزاری جشنواره ها همیشه آنها را می بینیم. اما اگر همان جوانها هم بخواهند که در جشنواره های دیگر شرکت کنند، به آنها می گویند نه الان مهم سیاست است نه گرافیک و یا اینکه گرافیک وارد فضای سیاست نکنیم که اینگونه حرف ها خیلی خوش رنگ و لعاب است و در موقعیت هایی این گونه، این ها به این ساقه های نازک و نوپا آب که نمی دهند هیچ، آنها را از ریشه هم می کنند.
شیخ رضایی در پاسخ به این سوال که از این تحریم چه کسی متضرر شده است، گفت: البته من خیلی من پیگیر حاشیه های این مسائل نبودم، به نظر می رسد انجمن طراحان گرافیک منافعی داشت به عنوان مثال در مجله تندیس استاد شیوا گفتند که انجمن از ارشاد و توقع مالی داشته است که جلو نیامده که در مقابل انجمن هم تکذیب کرد اما این حاشیه ها برای شخص من نبود و منافعی نداشته ام که در وقایع اخیر این دوسالانه به خطر بیفتد. علاقه من ، هنر و درسم بود و هست و اگر صد جشنواره دیگر هم برگزار کنند شرکت می کنم. همه دوسالانه ها هیچ سودی هم که نداشته باشد تنها سودی که دارد این است که یکسری جوان یاد می گیرند که چگونه رشد کنند.
