مسئول امور اسرای فلسطینی گفت: از سال 1967 تاکنون بیش از 10هزار زن فلسطینی به اسارت رژیم صهیونیستی در آمده‌اند.

به گزارش فارس به نقل از "الشرق العربی "، "عبدالناصر عونی فروانه " که خود نیز برهه‌ای را در زندان‌های رژیم صهیونیستی گذرانده است، نقش بی‌بدیل همه زنان فلسطینی را در حرکت عظیم مردم فلسطین ستود. 
وی زنان مجاهد فلسطین را مادرانی نمونه، رهبرانی کار آزموده و صبور دانست که به امید بازگشت به وطن خود تلاش و کوشش می‌کنند. 
فروانه با اشاره به اینکه زنان فلسطینی پا به پای مردان در تمامی صحنه‌های مواجهه با دشمن اشغالگر و از جمله عملیات‌ شهادت‌طلبانه همچون مبارزانی قاطع و جنگنده حضور دارند و در این راه سختی‌ها و مصائب زیادی چون اسارت و شکنجه‌شدن به دست دژخیمان اسرائیلی را به جان خریده‌اند، گفت: این مجاهدت‌ها برگ زرینی در کارنامه افتخارات زنان فلسطینی خواهد بود. 
وی افزود: از همه زنانی که دربند بوده‌اند، دعوت می‌کنیم که تجربیات دوران اسارت خود اعم از خاطرات مقاومت و ایستادگی‌های بی‌نظیر و غرورآفرین خود در برابر زندان‌بانان و افسران رژیم صهیونیستی و... را برای ثبت و ضبط در اختیار مرکز رسیدگی به امور اسرای فلسطینی قرار دهند. 
وی که در بازدید از انجمن پژوهش‌های زنان در نوار غزه این اظهارات را بیان کرده بود، با تاکید بر لزوم بازگرداندن روحیه از دست رفته زنان رهایی یافته از اسارت اظهار داشت: تقدیر و بزرگداشتی هر چند ناچیز از مجاهدت‌ها و از خود گذشتگی‌های این بانوان، در کنار حمایت‌های مادی و معنوی مثل ایجاد فرصت‌های شغلی و... حداقل کاری است که می‌توان برای این زنان انجام داد. 
فراونه فعالیت‌های و اقدامات این مجموعه فلسطینی را تحسین کرد و گفت: این اقدامات شامل تهیه و تنظیم مستندات ویژه بانوان آزاده‌ای که حاوی اطلاعاتی از این افراد و شرایط معیشت و سلامت و همچنین مدّت زمان اسارتشان در زندان‌های دشمن صهیونیستی و نیز جلسات بحث و تبادل نظر در مورد امور زنان در بند اسرائیل در کنار کنفرانس‌های مطبوعاتی برای پایان‌دادن به پراکندگی مردم و تقویت و گسترش وحدت ملی و همچنین خدمات و حمایت‌های مادی و معنوی این مؤسسه از زنان آزاده و ارتباط با خانواده‌های زنانی است که هم‌اکنون در زندان‌های رژیم غاصب اسرائیل به سر می‌برند و تعدادشان هم به حدود 300 تن می‌رسد. 
وی تاکید کرد: زنان ما طی دوران اسارت، تجارب تلخ شخصی و گروهی زیادی به جان خریده‌اند، از این رو طبعاً تجارب شخصی بسیار سخت‌تر و دردآورتر از تجارب گروهی است. همان طور که اسیران مرد ما در طول مدت دستگیری و اسارت در معرض ضرب و جرح و اهانت قرار می‌گیرند، زنان نیز به همین ترتیب انواع مختلف شکنجه‌های جسمی، روانی و حبس انفرادی را در شرایطی سخت و غیرانسانی متحمّل می‌شوند. زندان‌بانان به زور تهدید و ارعاب سعی در گرفتن اقرار و اعتراف از آنان دارند و دادگاه‌های اسرائیل نیز محکومیت‌های سنگینی را که در برخی اوقات به حبس ابد نیز می‌رسد، در مورد آنان صادر می‌کنند. علاوه بر این، در بسیاری از موارد شرف و کرامت این بانوان مجاهد نیز هتک حرمت می‌شود. 
فراونه ادامه داد: شرایط زندان و شکنجه با چشم‌پوشی از نتائج سوئی که در طول مدت اسارت بر جسم و روان زنان در پی‌دارد، تبعات و آثار منفی روحی و اجتماعی متعددی بر زندگی و آینده آنان به دنبال خواهد داشت که خنثی‌کردن این آثار و تبعات نیازمند مدت زمان درازی بوده و در بسیاری از موارد زنان آزاده تا پایان عمر از این آثار رنج می‌برند، از این رو این گروه از بانوان به اهتمام و عنایت ویژه و حمایت مضاعفی احتیاج دارد. 
وی همه دستگاه‌ها و مراجع مسئول در امور اسرا و نیز این مؤسسه را که در حیطه شئون زنان فعالیت می‌کند را به توجه نسبت به زنان در بند زندان‌های رژیم صهیونیستی فرا خواند و اضافه کرد: البته در کنار این اهتمام نباید از پرداختن و رسیدگی به زنان آزاده در دوران بعد از اسارت و قدردانی از مجاهدت‌های آنان غفلت ورزید. ایجاد بسترهای سیاسی و اجتماعی مناسب برای برطرف‌کردن کمبودهای مادی و معنوی این گروه از جمله درمان بیماری‌های مزمن و خطرناکی که آنها را آزار می‌دهد، از جمله این فعالیت‌هاست. 
وی تصریح کرد: زنان آزاده ما از اراده و همتی بسیار بالا و قوی بهره‌مندند، تا آنجا که هرگز نسبت به آنچه از فداکاری‌ها و از خود گذشتگی‌ها در راه دفاع از وطن و از خود نشان داده و نیز سپری‌کردن سال‌های متمادی در پشت میله‌های اسارت در زندان‌های رژیم صهیونیستی و رنج و درد حاصل از آن، پشیمان نبوده و نیستند. تنها مسئله‌ای که در این بین وجود دارد این است که این ایثارگران نگران از مشکلات و سختی‌های پیش رویشان در زندگی، موانع همزیستی در جامعه و در میان مردم، نبود فرصت‌های شغلی برای امرار معاش و فراموش‌شدن از خاطرهموطنان در مدت اسارت و عدم اهتمام نسبت به مشکلاتشان هستند. 
فراونه از همه مؤسسات و دستگاه‌های ذی‌ربط به اسیران انتفاضه مقدس مردم فلسطین خواست که اهمیت توجه و عنایت به بانوان در دوران پس از اسارت را درک کنند و برنامه‌هایی از قبیل ثبت و مستندسازی حرکت غرورآفرین زنان و ضبط تجارب آنان که سرشار از مقاومت‌ها، ایستادگی‌ها، مجاهدت‌ها و جانفشانی‌ها است، راه‌اندازی یک پایگاه اینترنتی که زوایا و جوانب مختلف زندگی زنان اسیر چه در زمان اسارتشان و چه در دوران رهایی از اسارت را به خوبی پوشش داده و منعکس کند، اهتمام و توجه کافی به زنان آزاده و جستجوی راهکارهای عملی برای بزرگداشت و قدردانی از آنها که به گونه‌ای که در خور شأن آنان باشد، فراهم‌کردن زندگی آبرومندانه و شرافت‌مندانه برای آنان و کودکانشان از طریق تأمین موقعیت شغلی و امکانات برای آنان و درنظرگرفتن حقوق ماهانه ثابت برای بخشی از آنان که فاقد توانایی کارکردن هستند، واردکردن اصلاحاتی بر قانون اسیران جنگی به گونه‌ای که با آزادگان برخورد مناسب و منصفانه‌ای انجام شود و ضرورت برخورداری تمامی زنان آزاده از بیمه درمانی دولتی و همچنین خدمات درمانی رایگان به صورت مادام‌العمر به ویژه برای آن دسته از زنانی که دچار بیماری‌هایی مزمن و طولانی هستند را انجام دهند. 
وی از دیگر برنامه‌های مفید برای زنان رهایی یافته از بند رژیم صهیونیستی را تهیه و تولید فیلم‌های مستندی که تجربه‌های زنان آزاده را تائید و تبیین می‌کند، الزام تمامی انجمن‌ها و مؤسساتی که به امور زنان رسیدگی کنند به اینکه قسمتی از فعالیت و طرح‌هایشان را به صورت ویژه به زنان آزاده فلسطینی اختصاص داده و در ثبت و ضبط تجارب دوران اسارتشان در کنار کار و تلاش مستمر و پایدار برای برقراری همزیستی میان این افراد و جامعه و ایجاد فرصت‌های تحصیل و کار برای آنها مشارکت و همکاری داشته باشند برشمرد. 
وی افزود: با توجه به این نکته که مشکلات و رنج‌های بانوان آزاده در دوران پس از آزادی معادل مشکلات و سختی‌هایشان در زندان‌های اسارت بوده و بلکه به مراتب سنگین‌تر و سخت‌تر از آن است، حمایت از این قشرجامعه در زمینه ازدواج و همزیستی با جامعه، فراهم‌کردن فرصت‌های شغلی و حمایت‌های مادی و معنوی و ارائه مشاوره‌های روانی از دیگر وظایف این مؤسسات است. 
فروانه با اشاره به دستگیری 10 هزار نفر از زنان فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی، در مورد مدت اسارت آنها گفت: مدت زمان اسارت این بانوان مختلف است. برای مثال مدت زمان اسارت بازداشت‌شدگان انتفاضه مسجدالاقصی در سال 2000 بسیار طولانی شد؛ به طوری که چهار تن از آنان در زندان‌های اسرائیل و تحت شرایط بسیار سختی وضع حمل کرده‌اند. البته هم‌اکنون سه تن از آنها آزاد شده‌اند اما نفر چهارم به نام "فاطمه الزق " هنوز هم به همراه کودک خود که در ژانویه سال گذشته در زندان به دنیا آمد، همچنان در بند است. 
وی تصریح کرد: بنا بر اطلاعات موجود، "فاطمه برناوی " زن آزاده‌ای که اواخر سال1967 اسیر شده بود، اولین زن فلسطینی محسوب می‌شود که زندان‌های ر‍ژیم اشغالگر قدس را تجربه کرد. این در حالی است که "سونیا الراعی " که به "سیده زنان اسیر فلسطین " مشهور است، بیشترین مدت زمانی را در زندان‌های اسرائیل سپری کرده است، در مقابل "أحلام التمیمی " قرار دارد، که شدیدترین محکومیت قضایی در مورد او صادر شده است. دادگاه اسرائیل این زن را به 16 بار حبس ابد محکوم کرده است و او همچنان نیز در زندان‌های رژیم اشغالگر اسرائیلی به سر می‌برد. 
"مریم أبودقّه " رئیس هیئت مدیره انجمن پژوهش‌های زنان فلسطین نیز در این دیدار به گزارشی از فعالیت‌ها و خدمات این مجموعه در حمایت و پشتیبانی‌های روحی و روانی از همه زنان فلسطینی و به ویژه زنان آزاده پرداخت. 
وی مهم‌ترین اهداف انجمن پژوهش‌های زنان فلسطین را ارتقای سطح زنان فلسطینی در زمینه‌های گوناگون، گسترش دموکراسی وعدالت‌های اجتماعی در کشور، انجام پژوهش در زمینه‌های مربوط به زنان و همچنین پرداختن به مسائل و مشکلات زنان آزاده فلسطین و ثبت تجارب آنان در کنار حمایت از آنان با توجه به امکانات موجود دانست. 
مریم أبودقه یکی از زنان آزاده فلسطینی است که در سال 1968 به اسارت نیروهای صهیونیست درآمد و دو سال بعد در سال 1970 پس از رهایی از بند به خارج از فلسطین تبعید شد، ولی با این حال مبارزات خود را ادامه داد و در نهایت همزمان با روی‌کارآمدن تشکیلات خودگردان فلسطین به کشورش بازگشت. وی در سال 2006 با همکاری تعدادی از بانوان رنج دیده که تلخی اسارت و مشکلات و ناهمواری‌های زندگی در سایه اشغالگری را چشیده بودند، اقدام به تأسیس این انجمن کرده است.