نامه مخمل باف مربوط به سال 64 و در اعتراض به فیلم اجاره نشین ها ( به کارگردانی داریوش مهرجویی) است که خطاب به سیدمحمد بهشتی معاونت سینمایی وقت نوشته شده است. مضمون این نامه از آن جهت قابل تامل است که مخمل باف با فرصت طلبی از حوادث پس از انتخابات، به مراکزی نظیر پارلمان اروپا سرک کشید و تلاش کرد تحت عنوان دفاع از حقوق شهروند و مدنی سری در میان سرها درآورد. وی برای اثبات مزدوری، حتی حاضر شد به هتاکی علیه جمهوری اسلامی بپردازد و ادعا کند با اقدامات موسوی، براندازی جمهوری اسلامی آغاز شده است.
در این میان نامه سال 64 مخمل باف که از سوی «رجانیوز» منتشر شده قابل تامل است و در قیاس با مواضع امروز، شخصیت مذبذب وی را نشان می دهد. گفتنی اینکه مهرجویی که در نامه مذکور مورد حمله مخمل باف قرار گرفته، در انتخابات اخیر ریاست جمهوری مانند مخمل باف از موسوی حمایت می کرد.
اما نامه:
«سلام خسته نباشید. انصاف حکم می کند که تلاش شما را در جهت رشد کمی سینما بستایم.
اجرکم علی الله، اما وجود فیلم هایی چون اجاره نشین ها را به چه حسابی بگذارم، بی دقتی شما؟ بی اعتقادی شما؟ در صورت آخر اعتماد پاک مهندس موسوی را به شما نمی توانم ندیده بگیرم.
برادر عزیز از شما خیلی خوبی می گویند. خیلی ها می گویند دو سه سال پیش مرا امر به ثواب کردید، یادتان هست؟ پس من باب ثواب می گویم، حاجی واشنگتن را که گردن نگرفتید، اجاره نشین ها به گردن چه کسی است؟ اگر فیلم را ندیده اید، ببینید. شما را به همان حضرت ابوالفضل(ع) تکلیف کسی چون من با شما چیست؟ ارج گذاری تان به جنگ را باور کنم یا اغماض تان را در مورد امثال اجاره نشین ها، امیدوارم همچنان ما را متحجر ندانید که مثلاً به هنر تبلیغاتی و سفارشی معتقدیم یا با انتقاد مخالفیم، اما انتقاد در چارچوب انقلاب و اسلام و یا هجو اسلام و انقلاب؟ توهین می شود که اگر بگویم فیلم دیدن بلد نیستید. می توانید بشینید با هم اجاره نشین ها را ببینیم. من باب ثواب گفتم، گناه که نکرده ام؟ واقع قضیه این است که دو ساعت پیش که فیلم را دیدم حاضر بودم به خودم نارنجک ببندم و مهرجویی را بغل کنم و با هم به آن دنیا برویم. اما یک ربع پیش که با قرآن استخاره کردم خوب آمد که به شما بگویم نه به کسی دیگر. ادای وظیفه کردم، ثواب یا گناه، آخرت خودتان را به دنیای دیگران نفروشید.   « محسن مخملباف»

کیهان 11/6/88