گسترش اخیر بهائیت در هندوستان از دید بسیاری از افراد تیز بین دلائل متعددی دارد..ولی از آنجا که اکثر بهائیان عادی و دیگر مردم کوچه و بازار هندوستان از اتفاقات پشت پرده این فرقه اطلاعات زیادی در دستندارند لذا از نظر ایشان رفتار ظاهری و خلق و خوی آرام بهائیان موجب شده تا ایشان را مردمی خوب و آرام و خوش طینت تصور نمایند در صورتیکه قضایا کاملا برعکس این ظاهر زیباست.

 هرچند ممکن است این مقاله به مذاق بسیاری از افراد خوش نیاید ولی واقعیتی است مسلم و بدون غرض و مرض که بیان می شود.

 آیا بهائیت حقیقتا داعیه صلح و برادری دارد؟ یا وسیله ایست برای اختلاس و جابجا نمودن غیر قانونی پول و یا از همه مهمتر جاسوسی در هندوستان؟

 اجازه دهید حقیقت را در مطبوعات هندوستان جستجو کنیم.

 در تاریخ ماه جولای سال 2006، هندوستان تایمز یکی از روزنامه های هندوستان در مقاله ای بنقل از دائره مبارزه با جرائم اقتصادی پلیس دهلی نو فاش نمود که تعدادی از متولیان جامعه دیانت بهائی بدلیل طرح شکایتی در خصوص جرائم مالی و جاسوسی دستگیر شده اند.

بر اساس مدارک موجود در این پرونده فردی بنام ( ان. کا. بادهی راجا) مدیر مالی محفل ملی بهائیان هندوستان اقدام به تهیه کارت شناسائی جعلی جهت ورود به تاسیسات دفاعی هندوستان و تهیه اطلاعات محرمانه و طبقه بندی شده و فروش انها به سرویسهای جاسوسی اسرائیل و دریافت مبلغ قابل توجهی ارز خارجی و خروج غیر قانونی آن از هندوستان متهم شده است.

 در این رابطه تعداد بیش از 80 پاسپورت جعلی نیز کشف شده که اکثر این پاسپورتها نیز با اسامی و ملیت ایرانی بوده است.یکی از مظنونین این پرونده فردی بنام پیام شوقی بوده که یک بهائی ایرانی است و در حال فرار از مرزهای هندوستان توسط پلیس دستگیر شده است نامبرده علاوه بر اتهامات فوق متهم به صدور پاسپورت جعلی نیز بوده است.

 از زمانیکه این قضیه در هندوستان فاش گردید تا کنون موارد دیگری از اینگونه اتهامات نیز در وسائل ارتباط جمعی هند بر ملا گردیده است که به عنوان نمونه به یکی دیگر از این موارد اشاره می شود :

 روزنامه هندو در تاریخ 19/8/2006 اعلام نمود که خانم "زونا سورابجی "همسر سولی سورابجی دادستان کل پیشین هندوستان یکی از این متولیان جامعه بهائی بوده که در یاری رساندن به متهمین پرونده جاسوسی نقش فعالی داشته است .